Op grond van artikel 15.1.q. van de Wet belastingen en rechtsverkeer (WBR) geldt een vrijstelling van overdrachtbelasting bij de verkrijging van ten behoeve van landbouw bedrijfsmatig geëxploiteerde cultuurgrond waaronder ook de ondergrond van glasopstanden wordt verstaan. Het Gerechtshof in Den Haag oordeelde een tijdje terug dat deze vrijstelling overdrachtsbelasting ook gold voor een parkeerplaats en de ondergrond van een schuur als deze bedrijfsmatig voor de landbouw worden geëxploiteerd.

De Hoge Raad is het hier echter niet mee eens en heeft deze uitspraak van het Gerechtshof dan ook vernietigd. De Hoge Raad kijkt bij haar uitspraak naar de wetsgeschiedenis van het artikel. Volgens haar wordt op basis daarvan onder cultuurgrond verstaan de grond die bestemd is voor veeteelt, akker-, weide-, tuin- en bosbouw, waaronder mede begrepen de ondergrond van glasopstanden. Uit deze beschrijving blijkt volgens de Hoge Raad dat de wetgever niet de bedoeling heeft gehad om de parkeerplaats aan te merken als cultuurgrond. Ook voor de ondergrond van de schuur geldt de vrijstelling van overdrachtsbelasting niet. Zoals al eerder in 1997 is beslist door de Hoge Raad moeten de opstallen en ondergrond in de regel als één worden beschouwd, willen ze in aanmerking komen voor de vrijstelling. Aangezien de schuur geen glasopstand is, kan de ondergrond ervan niet als cultuurgrond worden aangemerkt en komt daarom niet in aanmerking voor de vrijstelling van overdrachtsbelasting van artikel 15.1.q WBR.

Ondanks dat de parkeerplaats en de schuur bedrijfsmatig voor de landbouw worden geëxploiteerd, komen ze niet in aanmerking voor de vrijstelling overdrachtsbelasting. Dit omdat er in geval van een parkeerplaats en de ondergrond van een schuur geen sprake is van cultuurgrond, wat een vereiste is voor de vrijstelling.