Vanaf 1 januari 2013 is het begrip ‘toegevoegd notaris’ geïntroduceerd in de juridische wereld. Volgens de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie (KNB) is de toegevoegd notaris in leven geroepen als alternatief voor kandidaat-notarissen die geen ondernemer willen worden. Het grote verschil tussen de notaris en de toegevoegd notaris is dat de notaris naast zijn juridische werkzaamheden nog een onderneming runt, terwijl de toegevoegd notaris in loondienst is.

Het afronden van de universitaire studie notarieel recht is vereist om als toegevoegd notaris het beroepenveld in te gaan. De studie bestaat uit bachelor notarieel recht (3 jaar) en de master notarieel recht (1 jaar). Na het afronden van de studie dient de toegevoegd notaris in opleiding nog minstens zes jaar praktijkervaring op te doen. Hierna voldoet hij of zij aan de eisen om toegevoegd notaris te worden. De betreffende persoon mag zich pas officieel toegevoegd notaris noemen nadat hij is aangewezen bij Ministerieel Besluit.

De toegevoegd notaris heeft een eed of belofte afgelegd. In deze eed of belofte wordt beloofd zich aan alle opgestelde regels van het notarisambt te houden. Dit houdt in dat de toegevoegd notaris de bevoegdheid heeft om zelfstandig notariële akten te passeren. Dit is dan weer een verschil met de kandidaat-notaris, die alleen akten mag tekenen als de notaris ziek of afwezig is.